Vanochtend waren we uiteraard vroeg wakker, het kost altijd wat tijd om in het ritme te komen. Voor het ontbijt hoefden we niet de deur uit want dat was prima verzorgd in de hotellobby. Het wafels bakken is een leuke bezigheid en het heeft ons allemaal goed gesmaakt.

Thuis hadden we al bekeken wat we wilden gaan doen in de verschillende steden. Washington heeft heel veel musea en een soort park ‘the Mall’ wat alle bezienswaardigheden met elkaar verbindt. De auto konden we prima kwijt bij het Tidal Basin vlakbij de voet van het Washington Monument. Het vervelende van alle bezienswaardigheden in Amerika is dat iedereen daar boven op duikt. Ook op zaterdag was een bezoek aan dit monument niet meer mogelijk. We zijn er dus omheen gelopen en liepen door het park naar het ‘Witte Huis’. Het viel ons op dat het Witte Huis met de rug naar een woonwijk/kantorenwijk staat. Ook voor de belangrijkste man in Amerika geldt dat hij niet privé in zijn eigen achtertuin kan staan. Ik had verwacht dat het ruimer van opzet zou zijn geweest. Van het Witte Huis door naar het ‘Capitool’. Een indrukwekkend gebouw met een rijke uitstraling wat in menig (zuid) Europees land had kunnen staan maar dan niet op deze manier. Het visitor centre werd toen we langsliepen ontruimt in verband met een ‘verdacht pakketje’. Kortom iemand had iets laten slingeren…..voor de hoofdingang staan beveiligers met geweren. Macht en alle bedreigingen die erbij horen werd dus op alle manieren zichtbaar.

In het park voor het Capitool werd door een aantal meisjes op een ‘Iersachtige’ muziekje een soort van tapdans uitgevoerd. Het moet iets van een nationale competitie zijn geweest want de meisjes tussen 4-16 kwamen uit alle staten van Amerika. Alle ouders en grootouders waren aanwezig…..met andere woorden niet een soort ‘dansje’ wat leeft. Aandoenlijk on-Amerikaans.

Het Air en Space museum is één van de vele musea waar met name Rick en Ik wel oren naar hadden. Het is een admission free museum en het aanbod van onderwerpen rond vliegtuigen en ruimtevaartvoertuigen was overweldigend. Ongelofelijk wat daar allemaal bij elkaar is gebracht. De dames waren er al vrij snel klaar mee wat jammer was want nogmaals, het was geweldig wat was daar veel te zien.

Hierna hebben we de auto opgehaald en zijn langs het Pentagon gereden, het was dicht, dus geen drukte. Rond de Arlington Cementry was het wel weer druk. Amerikanen hebben veel over voor hun vrijheid en eren hen die daarbij omgekomen zijn. Duizenden namen staan op stenen in de velden van Arlington Cementry opgetekend als gedode militairen in alle oorlogen waarin Amerika betrokken was en is. Indrukwekkend ook al ben ik niet van de heraldiek zoals de Amerikaan die neerzet en verheerlijkt. Een paar kilometer verder zitten de bedenkers van het leed wat in Arlington wordt getoond.

Na deze gevulde dag zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben de rust genomen, vanavond nog even iets bescheidens gegeten in de buurt. Het hele dorp was uitgelopen voor een soort muziekfestival waardoor het loopje door het dorp de gezelligheid kreeg die we op een mooie zomeravond in Groningen ook kennen.

Morgen gaan we ons verplaatsen naar New York.