Vanochtend na ons voorlopig laatste waffel-ontbijt zijn we vertrokken naar Como. Via de Interstate 70 die enigszins toeristisch is uitgekomen op de Interstate 30 en toen via de 269 eindelijk Country Road 2333 en toen waren we ‘thuis’.

Mem was thuis, Heit en Luut waren aan het werk. Natuurlijk had Mem ons verwacht, ze wist alleen niet hoe laat we er zouden zijn. Het was iets voor enen dat we aankwamen. Na het uitladen hebben we voor het eerst in 14 dagen weer eens heerlijk (normaal) geluncht. Samen aan tafel, broodje kaas, bekertje melk……..lekker!

Ineke en Mem moesten na het eten even naar het postkantoor, ondertussen kwam Luut even dag zeggen. Vrij snel daarna kwam ook Heit al thuis. Het maaien was klaar voor vandaag, morgen is het ook nog mooi weer, dus alle tijd. Ineke en Mem kwamen terug en Mimi (vrouw van Luut, ons schoonzusje) kwam met de kinderen ons ook begroeten. We hebben dus een heel gezellige koffie gehad. De kinderen van Luut en Mimi moesten even wennen aan onze aanwezigheid maar ook dat kwam goed. We hebben Laney voor het eerst in levende lijve gezien. Een prachtig mooi meisje die met haar twee jaar zich prima handhaaft tussen haar broers Jake en Rylen. Een uniek moment waaraan broer en zwager Hein nog ontbreekt. We zullen de komende dagen in elk geval foto’s van de complete neven en nichten kunnen maken zoals het nu is.

Vanavond uitstekend gegeten, niet de groente, aardappelen en de gehaktbal maar Mem had meegelezen en was volledig paraat…….dat was niet mijn bedoeling maar ja, meelezers……….

Voor het snelle beeld schiet ik zo nog even wat foto’ van het huis en de boerderij. De komende dagen zullen vooral verhalen verschijnen over het familiaal samenzijn. Een hartelijke groet uit Como van ons allen. (ik zal zoveel mogelijk video’s maken van de ontwikkelingen hier op het bedrijf).