Vandaag onze eerste dag thuis, na al het gereis van de afgelopen dagen was het heerlijk wakker worden in een vertrouwde omgeving. Vanochtend voor het eerst weer een ‘normaal’ ontbijt en daarna de koffie. Rick was het eerste op en Ineke en ik volgden al snel. Sanne en Lotte kozen voor een slow start.

Nadat ik de kranten had gedownload en gelezen en Ineke de struiken in de tuin was begonnen te snoeien zin Lotte en ik vertrokken voor onze eerste ronde over het bedrijf. Het was al weer vier jaar gelden dat we hier waren, intussen is er dus weer veel aangepast en veranderd.

De commodity baan is helemaal afgebroken en verplaatst en hiervoor is de shop (werkplaats) aanzienlijk uitgebreid. De nieuwe commodity baan is groot en geheel overkapt. De commodity baan is daarmee een heel mooie ruime plek geworden om het vreten van de dieren voor te bereiden en klaar te maken voor het uitrijden.

Uiteraard is dit niet het enige wat veranderd is maar elke dag zien we weer andere dingen of wordt er over andere dingen gepraat, het is een feest van ontdekkingen en steeds weer zien we verbeteringen. Dingen die eerder nog niet konden of nu de moeite waard zijn om te proberen.

Na de lunch (gehaktbal, aardappelen en groeten, wat is het leven toch mooi) zijn Ineke, Mem en ondergetekende afgetrapt naar Dallas om de auto in te leveren. Dat werd nog een heidens karwei maar het is gelukt. Een ding moet me van het hart; je weet qua prijzen en belastingen niet waar je aan toe bent in dit land. Elke staat verzint z’n eigen belastingtrucje en elk bedrijf verrast je weer met een toeslag voor iets waar je helemaal niet om hebt gevraagd. Kortom qua prijsstelling en consistentie is het een bananenrepubliek. Mocht dit laatste tot vragen leiden, ik leg het graag uit…….hotels, winkels, car rentals en de overheid verzinnen belastingen en toeslagen war je bij staat en als gast in dit land heb je geen poot om op te staan.